در فیلم ماجراجویی کلاسیک سفر به مرکز زمین که بر اساس کتاب شگفت انگیز ژول ورن ساخته شده است؛ تیمی از کاوشگران با سفر به اعماق زمین، با خزندگان غول پیکر، غارهای زیرزمینی وسیع،اقیانوس ها و بقایای تمدن های گمشده در دنیایی زیرزمینی که در زیر پوسته سیاره ما پنهان شده است، روبرو می شوند. اگر واقعاً بتوانیم چنین سفری به مرکز زمین داشته باشیم، ماجراجویی واقعی ما یک ماجراجویی کوتاه خواهد بود، زیرا هسته سیاره ما کره ای از آهن مذاب با دمای بیش از 4000 درجه سانتیگراد است. دنیای تصور شده توسط ژول‌ورن فیلم هیجان انگیزتری می سازد، اما بدون هسته های سیاره ای مذاب، شهاب سنگ آهنی نخواهیم داشت. ستاره شناسان بر این باورند که در روزهای اولیه منظومه شمسی ما، بیش از چهار میلیارد سال پیش، تمام سیارات زمین مانند، هسته های مذاب داشتند. همچنین می دانیم که حداقل برخی از سیارک ها در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری زمانی هسته های مذاب داشتند و این اجسام منشأ شهاب سنگ های آهنی بودند. اعتقاد بر این است که هسته آنها توسط عناصر رادیواکتیو گرم شده و دمای آنها به حدود 1000 درجه سانتیگراد رسیده است.
