سنگ افعی
سنگ افعی گونه ای از سنگ های غالباً شیشه ای است با شیارهای طبیعی. این سنگ توسط باستان شناسان در بریتانیا و مصر کشف شده است. به طور معمول این سنگ ها در آلمان شمالی در سواحل دریای شمالی و دریای بالتیک پیدا می شوند.
در بریتانیا به این سنگ ها، سنگ ساحره، سنگ جادوگر، تخم ابلیس، تخم مار و مهره ی مار در زبان ولزی و جادویی در کورن وال انگلستان خوانده می شود، در جنوب اسکاتلند به اسم افعی شیطانی و در زبان بومی اسکاتیش در شمال اسکاتلند به فالگیر شیشه ای نامیده می گردد. مصریان به این سنگ، سنگ مرگ می گفتند.
باور بر این بود که سنگ افعی قدرت جادویی دارد مثل قدرت مقابله در برابر بیماری های چشمی یا افسون های شیطانی، از دیدن کابوس های شبانه جلوگیری می کند، در درمان سیاه سرفه موثر است و اگر از درون حفره ی این سنگ نگاه کنید می توانید حقه های جن و پری را ببینید! برای نیش مار هم به عنوان پادزهر استفاده می شود. بر اساس تصور عامه، سنگ افعی حقیقی در آب شناور است.
سه باور سنتی مبنی بر منشاء سنگ افعی وجود دارد:
-این سنگ از بزاق های سخت شده ی مارهای افعی که به صورت توده های بزرگ روی هم انباشته شده، شکل گرفته و سوراخ های روی سنگ توسط نیش مار ایجاد شده است.
- سنگ افعی از سر مار افعی و یا نیش افعی بوجود آمده است.
-سومین داستان کمی مدرن تر است: طبق این باور هر سنگی که سوراخ های آن توسط جریان آب ایجاد شده باشد می تواند سنگ افعی باشد. دخالت انسان (به عنوان مثال جهت جریان آب و یا قرار دادن سنگ) مجاز نیست.
یک داسان ایتالیایی وجود دارد که منشاء و طبیعت و ساختار این طلسم را توضیح می دهد. این داستان به این صورت است که نوعی از تخم به اندازه ی بزرگ در بین "گائول" ها وجود دارد که نویسندگان یونانی به آن هیچ اشاره ای نکرده اند. تعداد زیادی از مارهای افعی در تابستان به هم گره می خورند و از بزاق آنها و لجن و گل ولای، توده های سفت مصنوعی شکل گرفته که به آن " تخم مار افعی " گفته می شود.
نظرات ( ۰ )
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است