گالری سنگ های قیمتی گوهرآرا

کهربا

کهربا (Ambre)

C12H20O

 سیستم تبلور    آمرف

رده بندی    مواد آلی

جلا      چرب

شکستگی   صدفی

خاصیت مغناطیسی

اشکال ظاهری    قلوه سنگی - استالاگتیتی - آغشتگی

درالکل 20 تا 25% حل میشود - همچنین در اتر (9.8%) و بنزول محلول است

ترکیب شیمیایی    ترکیب شیمیائی ناپایدار - با انکلوزیون های فراوان H2S

رنگ کانی    زردعسلی - نارنجی - سفید - متمایل به زرد تا قرمز اسوخودوس

رنگ اثر خط  سفید

تشابه کانی شناسی    

 تفاوت با کانی های مشابه

پاراژنز

منشا تشکیل     در رسوبات الیگوسن - آبرفتها

شکل بلورها      بلور ندارد

کاربرد    سنگ ظریف در تزئینات(وسایل تزئینی) و غیره

محل پیدایش   لهستان

سایر مشخصات        .دارای لومینسانس سفید متمایل به آبی و سبز است-درالکل 20 تا 25% حل میشود-همچنین در اتر (9.8%) و بنزول محلول است

کهربا ، سنگ نیست!

کهربا از نظر نوع در گروه سنگ های ارگانیک (منشا گیاهی ،حیوانی) قرار می گیرد و در حقیقت کهربا صمغ فسیل شده ی درختانی با حدود ۳۰ تا ۹۰ میلیون سال قدمت است.

گاهی در داخل کهربا حشرات به دام افتاده از دوران گذشته هم، یافت می شود. ارزش کهربا به خاطر رنگ زیبای آن می باشد که در طیف های رنگی مختلفی همچون سفید تا کرم و قهوه ای و قرمز و خاکستری تا سیاه یافت می شود. فرمول شیمیایی آن C۱۰H۱۶O است. معروف ترین کهربای دنیا از سواحل لهستان و شوروی سابق استخراج می شود.

ریشه نام کهربا از کلمات کاه و ربا گرفته شده است و این نام گذاری به این دلیل است که با مالیده شدن این سنگ بر سطح پارچه ،الکتریسیته ساکن القا شده و ذرات کاه و گیاهان خشک را جذب می کند. کهربا به دلیل سبکی در آب شور شناور می ماند. کهربا به سنگ آرامش دهنده نیز معروف است.

کهربا به صمغ (انگم) فسیل شدهٔ درخت گفته می‌شود که معمولاً به خاطر رنگ زیبایش دارای ارزش است. معمولاً ازاین ماده برای ساخت اشیاء تزئینی و جواهر استفاده می‌شود. عمده کهربای جهان عمری بین ۳۰ تا ۹۰ میلیون سال دارد. گاهی در داخل کهربا حشرات و حتی پستانداران کوچک به دام افتاده روزگاران پیش از تاریخ نیز یافت شده اند.

ریشه نام کهربا

کهربا در لغت از دو واژه کاه و ربا ساخته شده است و به معنای رباینده کاه است. این معنا به این دلیل برای این ماده به کار می رود که به هنگام مالیده شدن آن به یک پارچه یا امثال آن، در سطح کهربا الکتریسیته ساکن القاء می شود و این الکتریسیته ساکن باعث ربایش کاه می گردد.

واژه عربی کَهرَبا معرب واژه پارسی کَهرُبا است که امروزه در زبان عربی به معنی «الکتریسیته» می باشد.

یک پشه و یک مگس به دام افتاده در کهربا، متعلق به حدود 40 تا 60 میلیون سال پیش

کانی شناسی

کهربا در گروه فسیل‌های صمغی در ترکیب‌های آلی (سنگهای ارگانیک) که منشا گیاهی یا جانوری دارند قرار دارد. در دوران قدیم زمین شناسی به صورت صمغ از درختان کاج مخروطی شکل به نام (پیتوس-سوکسینیفرا) خارج شده و پس از خشک و سخت شدن به صورت فسیل و سنگ درآمده است.

ترکیب شیمیایی کهربا

کهربا از انواع ناهمگونی از مواد رزینی (صمغی) تشکیل شده که کما بیش در الکل، اتر و کلوروفرم محلول اند و همچنین مواد نامحلول. فرمول کلی کهربا C۱۰H۱۶O است

سختی کهربا

سختی کهربا در مناطق مختلف تفاوت هایی دارد، کهرباهای جوان تر، نرم تر از آنهایی هستند که مدت های طولانی زیر خاک مدفون بوده اند.

معادن بزرگ کهربا در جهان

کشورهای ایتالیا، جمهوری دومینیکن، رومانی، برمه، چین، کانادا، مکزیک، ژاپن، روسیه و آمریکا دارای معدن کهربا هستند. کهربا-که از اوایل دوره زمین شناسی کرتاسه وجود داشته- توسط آفتیم آکرااز کوههای لبنان در جنوب بیروت استخراج شده است.معروف ترین کهربا ها در ساحل لهستان و شوروی سابق یافت می شوند. بزرگ ترین معدن کهربا در غرب کالیمینگراد در روسیه در عمق ۳۰ متری زمین در زیر شن و ماسه است.

رنگ کهربایی

این رنگ که در زبان انگلیسی Amber تلفظ می گردد، به رنگی بین رنگ های نارنجی و زرد گفته می شود. در صنایع روشنایی این رنگ کاربرد گسترده ای دارد، به طوری که گاهی اوقات در کنار نورهای اصلی (آبی، سبز، قرمز) به عنوان کمکی برای ساخت طیف رنگی مورد استفاده قرار می گیرد.

اصالت

سنگ کهربا بسیار سبک و از وزن خالصی حدود 1/08 گرم در هر سانتی‌متر مکعب برخوردار است. به همین دلیل در آب‌های شور شناور می‌ماند. این سنگ اشتعال‌زا می‌باشد. در اثر سایش ذرات غبار و تکه‌های پارچه و خرده کاغذ را به خود جذب می‌کند و با مالش پس از اندک زمانی بوی خاص صمغ از آن استشمام می‌‌شود. بنابر قانون مصوب 1934 دو نوع سنگ کهربا به رسمیت شناخته شد‌ه‌اند : کهربای طبیعی و کهربای فشرده (پرسی). گونۀ فشردۀ آن درواقع ذرّات وریزه‌های کهربای طبیعی هستند که ابتدا گرم و ذوب شده و بدون مواد پیوند دهندۀ دیگر سخت می‌گردند. برخی کهرباهای پرسی حتی رنگ‌آمیزی هم می‌شوند. کوپال نیز صمغی سخت شده است اما نه با قدمتی بیش از یک میلیون سال. دیگر سنگ‌های همرنگ با کهربا غالباً مواد پلاستیکی هستند، نه کهربای طبیعی. معروف¬ترین سنگ کهربا که طبیعی‌ترین آنها نیز شمرده می‌ شود، کهربای معروف به بالتیکی است.