دیرینه شناسی
فسیل شناسی یا دیرینه شناسی یا پالئونتولوژی
مقدمه ای بر دیرینه شناسی:
به آثار موجودات ( گیاهان، جانوران و آغازیان) که از زمانهای گذشته (چند میلیون سال) سنگواره یا فسیل (Fossil) گفته می شود. از خصوصیات مهم موجودات برای فسیل شدن داشتن قسمتهای مقاوم در مقابل تجزیه شدن و دفن در رسوبات است. فسیلهایی که دارای پخش جغرافیایی زیاد و بازه زمانی محدود باشند فسیل راهنما(Index Fossil) گفته می شود. سن فسیلهای مورد مطالعه 560میلیون سال پیش تا 1میلیون سال اخیر می باشد.
علم دیرینه شناسی (Paleontology) بخشی از علم زمین شناسی می باشد که مطالعه و شناسایی فسیلها را چه در مقیاس ماکروسکوپی و چه میکروسکوپی بر عهده دارد. از علم دیرینه شناسی در اکتشاف نفت و گاز برای نوشتن پیش بینی حفاری چاه، تشخیص سن نسبی سنگ مخزن، تعیین سنگ پوشش، شناسایی گسل ، تعیین ضخامت سازند حاوی هیدروکربور استفاده می شود.
تخمیر زیرزمینی
تئوری تکامل
ردهبندی گیاهان
ردهبندی جانوران
انتشار جانوران بر حسب شرایط زندگی
فسیلشناسی گیاهان
فسیل شناسی جانوران
روزنهداران
رخشیان
اسفنجها
کیسهتنان
گراپتولیتها
مرجانها
بندپایان
حشرات
تری لوبیت
خارپوستان
لاله وشان
ستاره دریایی
خارداران
بریوزوا
بازوپایان
نرمتنان
دو کفهایها
شکمپایان
پابر سران
بلمنیتها
آمو نیت
گونیاتیتها
آنلیدها
رده ماهیها
رده دوزیستان
رده خزندگان
رده پرندگان
رده پستانداران
رسوبات
فسیل
تعیین سن طبقات زمین
فسیلهای رخساره
فسیلهای غیر شاخص
فسیلهای شاخص
فلسفه جانور شناسی
دورههای زمین شناسی
صدفها
فسیل مهره داران
پالئونتولوژی یا دیرینه شناسی از سه کلمه یونانی Paleos به معنی "دیرین" و Onta به مفهوم "موجودات" و Logos به مفهوم "شناخت و بحث کردن" گرفته شده است.
دید کلی
فسیل شناسی بحث درباره گیاهان و جانورانی است که سابقا در سطح زمین زندگانی کردهاند. بقایا و اثراتی را که از گیاهان و جانورانی در رسوبات مختلف زمین دیده میشود، فسیل مینامند و فسیل شدن عبارت از مجموع پدیدههایی است که در نتیجه آن آثار و بقایای گیاهان و جانوران در رسوبات مختلف زمین حفظ میشوند. نخستین شرط لازم برای اینکه جانور یا گیاهی فسیل شود این است که گیاه یا جانور در هوای آزاد نماند و بواسطه خاک یا عوامل دیگر محفوظ گردد و در میان رسوبات جای گیرد. بنابراین هر چه جانور یا گیاه کوچکتر باشد، بهتر باقی خواهد ماند. در صورتی که جانوران بزرگ به ندرت باقی میمانند و بصورت فسیل دیده میشوند.
تاریخچه
فسیل شناسی از زمانهای قدیم مورد بحث و توجه انسان واقع شده ، حتی انسانهای دوره پارینه سنگی اکثرا در صدد تجسس و تحقیق فسیل بر آمده و آنها را کلکسیون مینمودهاند. عدهای دیگر ، از این فسیلها به عنوان زینت استفاده میکردند (گردنبند و گلوبند و غیره ). این فسیلها که به توسط انسان جمع آوری شده در اکثر غارهای فرانسه و بلژیک و مصر دیده میشوند.
سیر تحولی و رشد
آناکسیماندر ( 6 قرن قبل از میلاد ) عقیده داشته است که زمین در اثر تغییراتی به حالت کنونی در آمده ، البته عقاید او متکی به اطلاعات فسیل شناسی و زمین شناسی بوده است.
فیثاغورث که پیشوای پیتاگوریسینها بوده چنین مینویسد: قبول کنید که هیچ چیز در این دنیا از بین نمیرود بلکه تغییر صورت میدهد و به اشکال دیگری در میآید. کوههای مرتفع امروزی قعر دریاهای قدیمی میباشند و یافتن صدفهای دریایی در این کوهها دال بر این امر است.
ارسطو ( 400 سال قبل از میلاد ) تحقیقاتی در جانور شناسی و تشریح مقایسهای و رویان شناسی کرده است نامبرده عقیده دارد که طغیان دریا در روی خشکیها باعث میشود که فسیلها به وجود آیند.
فالوپ معتقد بود که فسیلها در نتیجه تخمیر زیرزمینی تشکیل گردیدهاند.
ابو علی سینا پزشک و طبیعیدان معروف ایرانی معتقد بود که فسیلها حیوانات زندهای بودهاند که سابقا در سطح زمین میزیستهاند.
اردان در سال 1552 اعلام کرد صدفهایی که در نواحی دور از دریا پیدا میشوند معلوم میدارند که آن نواحی سابقا به واسطه دریا احاطه شدهاند.
لامارک ( 1832 ـ 1744 ) کتابی به نام فلسفه جانور شناسی فراهم آورده و در این کتاب طریقه اشتقاق جانوران را از یکدیگر بیان کرده است.
داروین ( 1882 ـ 1809 ) برای مطالعه شعب علوم طبیعی در سن بیست و دو سالگی عازم آمریکا میگردد و در همین آزمایشگاه طبیعت است که علوم طبیعی را فرا میگیرد و تئوری تکامل و تغییرات تدریجی برای او آشکار میگردد. به عقیده وی اشکال مختلف جانوران از یکدیگر منشعب میگردند.
انواع فسیل شناسی
فسیل شناسی گیاهان
فسیل شناسی جانوران
انواع فسیلها
فسیلهای شاخص
این فسیلها دارای گسترش جغرافیایی وسیع بوده ولی در زمان کوتاه زمین شناسان میزیستهاند. مانند فسیل آمونیت که منحصرا در کرتاسه میانی وجود داشته است.
فسیلهای غیر شاخص
این فسیلها تقریبا در تمام دورهها و یا دورانهای زمین شناسی وجود داشتهاند و شاخص زمان معین و کوتاه زمین شناسی نیستند. مانند برخی دوکفهایها ، شکم پایان ، مرجانها و غیره.
فسیلهای رخساره
فسیلهایی هستند که ارزش پالئوژئوگرافی آنها بیش از اهمیت بیوستراتیگرافی آنهاست. این فسیلها میتوانند معرف وضعیت جغرافیایی زمان زیست خود از نظر آب و هوا و سایر شرایط محیط زیستی باشند. مثلا فسیل کلنیهای مرجانی حاکی از محیط ساحلی دریا و آب و هوای استوایی تا نیمه استوایی است.
کاربرد فسیلها در زمین شناسی
مهمترین کاربرد فسیلها در تعیین سن طبقات زمین میباشد.
فسیلها معرف شرایط محیطی جغرافیای دیرینه بوده و در این مورد اطلاعات با ارزشی را در اختیار دانشمندان قرار میدهند.
نظرات ( ۰ )
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است