جواهرات و ستارگان
در زمان های قدیم سنگ های قیمتی علاوه بر ارزش مادی بیشتر جنبه سحر و جادو داشته وبه عنوان طلسم برای صاحبان جواهرات محسوب می شده اند . باور بر این بوده که دارندگان طلسم قادر به دور کردن شیاطین امراض و دیگر حوادث ناخوشایند از خودهستند وعقیده داشتند که فرشتگان انها را حمایت کرده و از سلامتی و خوشبختی برخوردار خواهند ساخت .
دریانوردان با داشتن یکی از این طلسم ها اطمینان داشتند که راه را گم نخواهند کرد و به سلامت به خانه باز خواهند گشت. تااوایل قرن نوزدهم همچنان اعتقاد بر این بود که سنگ های قیمتی به عنوان شفادهنده بیماریها و ناراحتیهای جسمی موثر هستند گاهی وجود نگین بابیمار کافی بود و یا برای بر طرف کردن درد بیمارانرا برروی قسمت ناراحت نگذاشتند و برای اطمینان بیشتر از شفا نگین یاسنگ جواهر را به پودر تبدیل کرده به بیمار می خوراندند.
اطلاعات لازم برای تشخیص اینکه چه جواهری کدام بیماری را معالجه میکند در کتابهای ان زمان وجود دارد. مسلم است که موفقیت در معالجه برخی بیماریهای آسان و زود گذر به دلیل پودر جواهر خورانده شده نبوده بلکه دلیل اصلی ان تلقین این فکر به شخص بیمار بوده است ولی در صورتی که بیمار شفا پیدا نمی کرد دلیل آنرا ارزش کم و ناخالص بودن پودر جواهر مصرف شده می پنداشتند .
امروزه حتی در کشور پیشرفته ژاپن نوعی از این گونه خرافات بشکل قرص های کلسیم ساخته شده از مروارید پودر شده جلوه می کند و دارای مصارف پزشکی است.
در نتیجه باور انسانها به رابطه مافوق طبیعی بین سنگهای جواهر و عالم ناشناخته آنها را مثلابه ستارگان ربط داده و هر جواهر را به یک ستاره از مجموعه ستارگان زودیاک نسبت داده برای هر ماه ستاره ای و جواهر مشخصی را معین کرده بودند .
تولد هر انسان رابا جواهر مختص ان ستاره ازمجموعه ستارگان مشخص می کردند و باور بر این بود که شخص متولد شده بوسیله نگین جواهری مختص آن ستاره حمایت می شود.
نظرات ( ۰ )
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است