انواع شهاب سنگ ها
با گروه های اصلی شهاب سنگ ها آشنا شوید. آنها در میزان فلز آهن نیکل و آنچه در مورد منظومه شمسی اولیه آشکار می کنند متفاوت هستند.
انواع مختلف شهاب سنگ ها کدامند؟
سه نوع اصلی شهاب سنگ وجود دارد:
شهاب سنگ های آهنی: که تقریباً به طور کامل از فلز ساخته شده اند
شهاب‌سنگ‌های سنگی-آهنی: که دارای مقادیر تقریباً مساوی کریستال‌های فلزی و سیلیکات هستند
شهاب سنگ های سنگی: که بیشتر دارای کانی های سیلیکات هستند
هر گروه بسته به مواد معدنی، ساختار و شیمی می تواند به کلاس ها و انواع بیشتری تقسیم شود.
این نوع ساختار شباهت زیادی به سیارات زمینی (عطارد، زهره، مریخ و زمین) دارد که دارای هسته های فلزی نیز هستند. شهاب‌سنگ‌های آهنی می‌توانند اطلاعات زیادی در مورد چگونگی شکل‌گیری هسته‌های فلزی سیارات به ما بگویند.
شهاب سنگ های آهن عمدتاً از آلیاژ آهن نیکل با ساختار کریستالی متمایز به نام بافت Widmanstätten ساخته شده اند. نوارها توسط سطوح مختلف نیکل تشکیل می شوند.
می‌تواند تنوع زیادی در بافت و ترکیب مواد معدنی موجود در شهاب‌سنگ‌های آهنی وجود داشته باشد که گروه‌ها و زیرگروه‌های زیادی را تولید می‌کند.
شهاب سنگ های آهنی
شهاب‌سنگ‌های سنگی-آهنی از بخش‌های تقریباً مساوی فلزات آهن نیکل و کانی‌های سیلیکات شامل سنگ‌های قیمتی و نیمه قیمتی تشکیل شده‌اند. آنها برخی از زیباترین شهاب سنگ ها به حساب می آیند. دو نوع مختلف از شهاب سنگ های آهنی وجود دارد: پالازیت و مزوسیدیت.
پالاسایت ها
دال بریده و صیقلی شهاب سنگ ایمیلاک. کریستال های الیوین در فلز جاسازی شده اند.
دال بریده و صیقلی شده از شهاب سنگ پالازیت ایمیلاک.
پالاسایت ها حاوی کریستال های بزرگ و زیبای سبز زیتونی هستند - شکلی از سیلیکات آهن منیزیم به نام الیوین - که به طور کامل در فلز جاسازی شده است. گاهی اوقات الیوین به صورت یک بلور نیست بلکه به صورت یک خوشه وجود دارد. در جاهای دیگر می تواند الگویی از رگه ها را از طریق فلز جامد ایجاد کند.
هیأت داوران علمی هنوز درباره چگونگی شکل گیری شهاب سنگ های پالازیتی صحبت نمی کنند. برخی از دانشمندان بر این باورند که آنها در سیارک های ذوب شده به روشی مشابه شهاب سنگ های آهنی شکل گرفته اند، جایی که فلز آهن متراکم به سمت مرکز فرو می رود و یک هسته آهنی را تشکیل می دهد.
تصور می شود که پالازیت ها نمونه هایی از مرزهای بین یک هسته فلزی و گوشته سیلیکات غنی از الیوین در اطراف آن هستند. اگر اینطور باشد، آنها می توانند چیزهای زیادی در مورد شکل گیری زمین و سایر سیارات زمینی به ما بگویند.
با این حال، دانشمندان دیگر فکر می‌کنند که شهاب‌سنگ‌های غنی از الیوین بسیار کمی در کمربند سیارک‌ها وجود دارد، و تعداد شهاب‌سنگ‌های پالازیتی بسیار زیادی وجود دارد که همگی از مرز گوشته و هسته آمده‌اند. این نوع سازندها ممکن است در اثر ذوب ضربه ای نیز ایجاد شوند.
مزوسیدریت ها
مزوسایدریت استرویل ترکیبی خاکستری از دانه‌های فلزی و قطعات زاویه‌دار سنگ است.
مزوسایدریت استرویل پس از برخورد دو سیارک شکل گرفت. در سال 1879 در آیووا در ایالات متحده سقوط کرد.
شهاب‌سنگ‌های مزوسیدریتی برش‌ها، انواع سنگ‌های متشکل از قطعات شکسته مواد معدنی یا سنگ‌هایی هستند که توسط مواد ظریف‌تری به هم چسبیده‌اند. قطعات تقریباً به اندازه سانتی متر هستند و حاوی ترکیبی از سیلیکات آذرین (جامد) و کلاسه های فلزی (سنگ های ساخته شده از قطعات سنگ های قدیمی) هستند.
مزوسایدریت ها زمانی تشکیل می شوند که زباله های حاصل از برخورد دو سیارک با هم مخلوط شوند. در سقوط، فلز مذاب با قطعات جامد سنگ های سیلیکات مخلوط می شود. بنابراین، مزوسیدریت‌ها می‌توانند تاریخچه هر دو شهابسنگ را ثبت کنند و تصویری از شرایط لازم برای ذوب شدن سیارک‌ها و تشکیل هسته‌های آهنی را نشان دهند.
شهاب سنگ های سنگی
اکثر شهاب‌سنگ‌ها شهاب‌سنگ‌های سنگی هستند که بیشتر از کانی‌های سیلیکات تشکیل شده‌اند.
دو نوع اصلی شهاب سنگی وجود دارد: کندریت ها (برخی از قدیمی ترین مواد در منظومه شمسی) و آکندریت ها (شامل شهاب سنگ های سیارک ها، مریخ و ماه).
هم کندریت ها و هم آکندریت ها بر اساس ترکیبات، ساختار و مواد معدنی که دارند زیر گروه های زیادی دارند.
کندریت ها
کندریت ها با بیش از 4.5 میلیارد سال سن، برخی از ابتدایی ترین و بکرترین سنگ های منظومه شمسی هستند و هرگز ذوب نشده اند.
کندریت ها ظاهری متمایز دارند و از قطرات مواد معدنی سیلیکات مخلوط شده با دانه های کوچک سولفید و فلز آهن نیکل ساخته شده اند. دانه‌های میلی‌متری آنها نام کندریت‌ها را از واژه یونانی «chondres» به معنی دانه‌های شن می‌دهد.
انواع مختلفی از کندریت وجود دارد، با تفاوت‌هایی در کانی‌شناسی مربوط به نوع سیارکی که شهابسنگ از آن آمده است.
کندریت ها موادی هستند که منظومه شمسی از آنها تشکیل شده است. آنها در مقایسه با سنگ‌های سیارات بزرگ‌تر که در معرض فعالیت‌های زمین‌شناسی قرار گرفته‌اند، کمی تغییر کرده‌اند. کندریت ها می توانند در مورد چگونگی شکل گیری منظومه شمسی چیزهای زیادی به ما بگویند.
شهاب سنگ مورچیسون که در سال 1969 در استرالیا سقوط کرد یک کندریت است. دکتر هلنا بیتس دلیل آن را توضیح می دهد.
ابتدایی ترین انواع آن که به عنوان کندریت های کربنی شناخته می شوند، سرشار از آب، گوگرد و مواد آلی هستند. تصور می شود که آنها مواد فرار را در زمان تازه شکل گیری زمین به زمین آورده اند و به ایجاد جو و سایر شرایط مورد نیاز برای حفظ حیات کمک می کنند.
آکندریت ها
آکندریت ها شامل شهاب سنگ های سیارک ها، مریخ و ماه هستند. آنها آذرین هستند، به این معنی که در یک نقطه آنها به ماگما ذوب شدند. هنگامی که ماگما سرد می شود و متبلور می شود، یک ساختار لایه ای متحدالمرکز ایجاد می کند. این فرآیند به عنوان تمایز آذرین شناخته می شود.
سیارات صخره ای عطارد، زهره، زمین و مریخ به این ترتیب شکل گرفتند و به آنها پوسته سیاره ای، گوشته و هسته دادند. آکندریت ها می توانند در مورد ساختار داخلی و شکل گیری سیارات از جمله سیارات ما چیزهای زیادی به ما بگویند.
نظرات ( ۰ )
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است